In tegenstelling tot de meeste tentoonstellingen in science centers, is er in Humania veel aandacht voor verbindende elementen in de tentoonstelling. De tunnel fungeert als transitieruimte waar je even wordt gereset van vorige indrukken; een fotogalerij laat een grote diversiteit aan mensen zien en hangt als een immense lappendeken boven de ruimte. Grafische lijnen op de vloer verbinden veertig exhibits in een dynamische opstelling. Als in een magnetisch veld zijn alle onderdelen op het midden gericht: de bezoeker staat bij binnenkomst letterlijk in het middelpunt.
On view
ontleed
jezelf
NEMO Science Museum, Amsterdam (NL)
Humania begint met een tunnel. In de tunnel hoor je vragen over jezelf die je aan het denken zetten. Aan het eind van de tunnel torent een 8,5 meter hoog kunstwerk van een skelet die een handstand doet boven je uit. De tentoonstellingstitels in neonletters – ‘Ik was’, ‘Ik ben’ en ‘Ik word’ – nodigen je uit om op ontdekking te gaan.



We hebben geen decors gebouwd, geen plastic namaakmensen of -organen gebruikt in onze vormgeving. We wilden de werkelijkheid niet namaken, maar de werkelijkheid de tentoonstelling binnenbrengen. Zo zie je in het beeldmateriaal geen modellen, maar echte mensen van wie je de persoonlijke verhalen kunt horen. Ontmoet je wetenschappers op ware grootte die je vertellen hoe ze hun onderzoek hebben aangepakt. Zo wordt ook het wetenschappelijke persoonlijk.

De minimale constructies van grijs staal en glas leggen de focus puur op het onderwerp: dat ben jijzelf. Door de open opstelling bekijk je andere bezoekers als deel van de vertelling en word je ook zelf weer geobserveerd. In het amfitheater waar je zelftests kan doen zit je óók op een podium. Continu vergelijk je jezelf met de andere bezoekers en de wereld. Je ontdekt zo de verschillen en overeenkomsten met anderen en leert jezelf beter kennen.



De tentoonstelling belicht alle aspecten van het menselijk leven, ook thema’s die je misschien liever uit de weg zou gaan, zoals seksualiteit en de dood. Je wordt uitgedaagd deze dingen die onvermijdelijk bij het leven horen te onderzoeken, zonder dat je daarbij over je grenzen hoeft te gaan. Persoonlijke verhalen leiden je door de onderwerpen en worden aangevuld met verhalen van tal van wetenschappers.